węgiel na papierze,

Bez ramy - możliwość oprawy na zamówienie.

Ciało kobiety unosi się w ciszy poranka niczym rzeźba wyrzeźbiona światłem. Jej sylwetka, zbudowana z miękkich cieni i śmiałych linii, przypomina melodię zapisaną w grafitowych nutach. Podniesione ramię odsłania napięcie mięśni, jakby w tym jednym geście mieściła się cała intymność przebudzenia. Włosy spływają swobodnie, niesione niewidzialnym wiatrem, a spojrzenie – pełne dumy i delikatnego dystansu – zamyka widza w chwili, która nie potrzebuje słów. To obraz, który oddycha spokojem, kruchością i siłą jednocześnie.