Jako młoda malarka przybrała pseudonim Bukowska, na cześć praprababki – postaci niemal legendarnej w rodzinnych opowieściach, uosabiającej polskie korzenie i artystyczne dziedzictwo (jej ojciec pisał ikony). Ten pseudonim pomagał jej budować tożsamość twórczą w Polsce – przez lata sygnowała nim swoje obrazy, podpisując się również skrótem „BUK”.

Po wybuchu wojny w Ukrainie Olga doświadczyła jednak bolesnej konfrontacji z rzeczywistością. Jako osoba posiadająca rosyjski paszport została symbolicznie "wywołana do tablicy", oczekiwano od niej publicznych deklaracji, potępień i tłumaczeń. Spotkała się z ostracyzmem i pytaniami o lojalność. Wtedy podjęła decyzję o powrocie do nazwiska ojca – Szerstobitow – by zamknąć symboliczny etap życia, w którym próbowała uprościć swoją tożsamość. "To nazwisko, z którym przyszłam na świat – nie chcę już z nim walczyć" – mówi.

Twórczość Olgi Szerstobitow to subtelne obrazy o ogromnym ładunku emocjonalnym. Posługując się cichą, melancholijną paletą barw i miękką formą, opowiada o samotności, kobiecości, pamięci, duchowości i kruchości człowieka. Jej malarstwo nosi znamiona ikonicznej kontemplacji i wewnętrznego dialogu – tak jakby próbowało pogodzić w sobie wszystkie światy, które ją ukształtowały.